حضور مایکوتوکسین ها باعث چالش های مهمی در صنایع تولید خوراک شده است. آلودگی به مایکوتوکسین در خوراک دام سالانه باعث ضرر 5 میلیارد دلاری در ایالات متحده و کانادا به دلیل تأثیرات منفی بر سلامت انسان و دام و تجارت داخلی و بین المللی می شود. در صنعت دامپروری، آلودگی به مایکوتوکسین باعث افزایش میزان مرگ و میر، کاهش بهره وری و هزینه های اضافی از جمله پیشگیری، کنترل، نمونه برداری و نیروی کار اضافی می گردد.
آلودگی مایکوتوکسین می تواند در هر زمانی در چرخه تولید از جمله قبل از برداشت، حین برداشت، پردازش، ذخیره سازی، تولید خوراک و حمل و نقل رخ دهد. علاوه بر این، فلور قارچی به طور قابل توجهی در هر مرحله از تولید متفاوت است. بنابراین، در صورت عدم مراقبت مناسب در چرخه تولید محصولات، امکان کلونیزاسیون قارچ های مختلف و توسعه مایکوتوکسین‌ها وجود دارد.
- مراقب تاثیر شخم زدن باشید!
شخم زمین یکی از مهمترین اقدامات قبل از شروع کشت بذر و نهال است و در واقع شخم یک عملیات مکانیکی است که به منظور آماده سازی زمین برای کاشت گیاهان انجام می گیرد. بررسی ها نشان داد که غلظت دئوکسی نیوالنول و زیرالنون در گندم بهاره و سم T-2 در گندم زمستانه در زمین هایی که شخم زده نشدن به طور معنی داری کمتر بود. بنابراین، در نظر گرفتن این نکته ضروری است که در حالی که این اقدامات زراعی برای حفاظت از خاک مفید هستند، ممکن است سطح مایکوتوکسین را در محصولات افزایش دهند.
- همه قارچ کش ها و کودها مفید نیستند!
شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد استفاده از قارچ کش ها در مزرعه از رشد کپک جلوگیری کرده و آن را کاهش می دهد. قارچ کش های استروبیلورین، بیماری فوزاریوم سنبله گندم را کنترل کرده و از رشد سویه فوزاریوم جلوگیری می کند. با این حال، اخیرا تحقیقات نشان داد که استفاده از دسته های خاصی از استروبیلورین حاوی کرزوکسیم متیل یا آزوکسی استروبین باعث افزایش محتوای دئوکسی نیوالنول گندم می شود. علاوه بر این، میزان بالای کود به طور قابل توجهی باعث افزایش آلودگی دانه گندم بهاره با Fusarium avenaceum می گردد. بنابراین توجه به نوع قارچ کش ها و میزان کود مصرفی در تولیدات زراعی ضروری است.
- به شاخص فعالیت آب توجه کنید!
فعالیت آب به عنوان آب غیر محدود موجود در خوراک که از رشد باکتری ها، مخمرها و کپک ها حمایت می کند، تعریف می شود. فعالیت آب، با پتانسیل رشد کپک در محصول مرتبط است که در مقیاس 0 (بسیار خشک) تا 1 (آب خالص) اندازه گیری می شود. زمانی که مقدار فعالیت آب کمتر از 6/0 باشد، خطر فساد میکروبی یا قارچی خوراک را تهدید نمی کند. مقدار فعالیت آب بیش از 6/0 پتانسیل رشد کپک و خطر رشد باکتری را نشان می دهد. توصیه می شود زمانی که مقدار فعالیت آب بالای 6/0 است از مهارکننده های ضدکپک استفاده گردد.
- زمان مصرف غلات ذخیره شده را در نظر بگیرید!
زمان چرخش غلات ذخیره شده عامل مهمی است که در هنگام ذخیره سازی مواد خام باید در نظر گرفته شود. در صنعت خوراک دام، بهترین سیاست برای استفاده از مواد خام «سیاست اولین ورود، اولین خروج» است. با این حال، خطر رشد کپک در دانه های ترک خورده یا شکسته به طور قابل توجهی بیشتر از دانه های سالم است. بنابراین، توصیه می شود از دانه های ترک خورده استفاده شود تا از ایجاد کپک در سطل های نگهداری و تولید احتمالی مایکوتوکسین جلوگیری شود.
- از روش های کنترل کیفیت موثر استفاده کنید.
کنترل منظم رویه‌های تولید و اجرا و پیگیری دقیق روش‌های کنترل کیفیت مانند شیوه‌های تولید خوب (GMP) و تجزیه و تحلیل خطر و کنترل نقاط بحرانی (HACCP) خطر آلودگی مایکوتوکسین در خوراک را کاهش می‌دهد.
- مواد خام را به طور منظم آزمایش کنید.
مواد خام پرخطر باید به طور منظم برای وجود مایکوتوکسین آزمایش شوند. روش‌های شناسایی شامل بازرسی بصری، استفاده از بلک لایت، ایمونواسی و کروماتوگرافی است.
- دانه های آلوده به مایکوتوکسین را رقیق کنید!
رقیق کردن دانه های آلوده به مایکوتوکسین با دانه های سالم یک روش کنترل رایج است. با این حال، در این روش «سطوح ایمن» برای مایکوتوکسین‌ها در خوراک هنوز نامشخص است و دانه‌های آلوده به مایکوتوکسین ممکن است حتی در سطوح پایین‌تر نیز اثرات منفی بر سیستم ایمنی نشان دهند.
- از سطوح صحیح مهارکننده های کپک استفاده کنید!
تولیدکنندگان برای حفظ کیفیت مناسب خوراک، مهارکنندهی قارچ را به خوراک اضافه می کنند. اگرچه سطوح پایین بازدارنده های کپک پس از 3 تا 4 روز کارایی خود را از دست می دهند و ممکن است در مناطقی که سطح رطوبت بالاست از رشد کپک جلوگیری نکنند. در حال حاضر بازدارنده های کپک موجود شامل اسیدهای آلی مانند اسیدهای پروپیونیک، سربیک، بنزوئیک و استیک و نمک اسیدهای آلی مانند پروپیونات کلسیم و سوربات پتاسیم و سولفات مس هستند.
منبع
https://www.allaboutfeed.net/the-industry/top-tips/8-tips-for-mycotoxin-risk-management-in-livestock-feed/
بدون دیدگاه