اسب

اسب ها

مطالعات در رابطه با تاثیر مایکوتوکسین‌ها بر اسب‌ اندک است. اسب ها جز حیوانات تک معده ای محسوب شده و این امر باعث می شود که آن ها به اندازه­ ی حیوانات تک معده در برابر مایکوتوکسین ها حساس باشند. به طوریکه مایکوتوکسین‌ها می‌توانند باعث سرکوب سیستم ایمنی در سطوحی شوند که با روش‌های غربالگری معمول قابل تشخیص نیستند.

آفلاتوکسین ها

آفلاتوکسین ها سرطان زا، تراتوژنیک، هپاتوتوکسیک و نفروتوکسیک هستند. این مایکوتوکسین ها سیستم ایمنی را سرکوب کرده، حیوان را نسبت به حمله عوامل بیماری زا حساس تر می کند و کارایی واکسن و درمان را کاهش می دهد. اثرات منفی احتمالی بر روی اسب‌ها شامل کاهش و بعضا امتناع از مصرف خوراک، کاهش عملکرد، افزایش مشکلات کبدی (یرقان)، آسیب کلیوی، کاهش مقاومت در برابر عوامل استرس‌زای محیطی و میکروبی، حساسیت بالاتر به بیماری‌ها است. انتقال درون رحمی از مادیان به کره اسب می‌تواند پاسخ بیولوژیکی و ایمونولوژیکی کره های اسب در دوران نوزادی را تحت تأثیر قرار دهد.

تریکوتسن ها

به طور کلی تریکوتسن ها در همانندسازی DNA و در نتیجه سنتز پروتئین دخالت می کنند. با توجه به اهمیت پروتئین ها در موجودات زنده، تریکوتسن ها می توانند تأثیر منفی بر بسیاری از فرآیندها و اندام های حیاتی داشته باشند.

تریکوتسن نوع A

تریکوتسن های نوع A مانند سم T-2 سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند و می توانند باعث تغییر در تعداد لکوسیت ها و همچنین کاهش تشکیل آنتی بادی شوند. اثرات روی اسب ها شامل مقاومت کمتر در برابر عوامل استرس زای محیطی و میکروبی، افزایش حساسیت به بیماری ها، کاهش سلول های ایمنی، کاهش عملکرد، امتناع از مصرف خوراک، کاهش رشد، خونریزی، اسهال خونی، ضایعات دهانی و پوستی و نکروز دم است.

تریکوتسن نوع B

آلودگی خوراک با تریکوتسن های نوع B مانند دئوکسی نیوالنول با کاهش مصرف خوراک همراه است. تغییرات گوارشی مانند اسهال و کولیک که منجر به کاهش عملکرد می شود نیز مشاهده شده است. علائم دیگر شامل سرکوب سیستم ایمنی، اختلال در سلامت روده، کاهش مقاومت به عوامل استرس زای محیطی و میکروبی و افزایش حساسیت به بیماری ها می باشد.

آلکالوئیدهای ارگوت

اسب ها می توانند در معرض ترکیبات پیچیده آلکالوئیدهای ارگوت قرار بگیرند. آلکالوئیدهای ارگوت منقبض کننده عروق بوده و برای سیستم عصبی سمی هستند و می توانند باعث اختلالات تولید مثل شوند. اثرات احتمالی روی اسب شامل نکروز گوش، دم، سم و در نهایت لنگش است. اثرات منفی که در مادیان مشاهده شده است شامل اختلالات تولید مثلی، فحلی کاذب، مرده زایی، کاهش میزان بارداری، سقط جنین، رشد ضعیف غدد پستانی، ناهنجاری های جفت و جنین، سخت زایی، تولید کم پرولاکتین و آغوز و تلو تلو خوردن می باشد. همچنین آلکالوئیدهای ارگوت یک سری اثراتی را ایجاد می کنند که مخصوص کره اسب ها است. در این میان شایع ترین موارد عبارتند از: نارسایی تنفسی، پوست، ناف، استخوان، ناهنجاری های عضلانی، کوری، آتروفی بیضه و کاهش غلظت ایمونوگلوبولین.

 فیومننسین ها

فیومننسین B1 ((FB1 به دلیل تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی، کبد و قلب برای اسب مضر است. یکی از علائم بالینی مسمومیت با فیومننسین، ایجاد لکوآنسفالومالاسی (ELEM) در مغز اسب است که منجر به افسردگی، آتاکسی، بی اشتهایی، ناهماهنگی، تحریک پذیری بیش از حد، تعریق، کوری و مرگ می شود. سرکوب سیستم ایمنی، کاهش عملکرد، آسیب کبدی، یرقان، افزایش حساسیت به عفونت های ثانویه نیز از دیگر اثرات این مایکوتوکسین ها در اسب می باشد.

اکراتوکسین

اکراتوکسین‌ها نفروتوکسیک، هپاتوتوکسیک و سرطان‌زا هستند. اکراتوکسین‌ها از سد جفت در مادیان عبور می‌کنند و بنابراین بر جنین تأثیر می‌گذارند. سایر اثرات منفی شامل آسیب کلیه، افزایش مصرف آب، اختلال عملکرد کلیه و مثانه، آسیب کبد، اسهال و سرکوب سیستم ایمنی است.

زیرالنون (ZEN)

زیرالنون باعث اثرات استروژنی در اسب می شود و مسئول اختلالات شدید تولید مثل است. این مایکوتوکسین، در مادیان باردار باعث افزایش سقط جنین و مرده زایی می شود. سایر اثرات منفی شامل نارسایی تولید مثل و اختلال در کیفیت مایع منی می باشد.