اثرات مایکوتوکسین ها در حیوانات خانگی
مایکوتوکسین ها می توانند باعث سرکوب سیستم ایمنی در سطوحی شوند که با روش های معمول تشخیصی قابل شناسایی نیستند.
آفلاتوکسین ها
محققین به این نتیجه رسیدند که سگ هایی که در معرض مقادیر زیادی آفلاتوکسین، بیش از 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن خود قرار گرفتند، در عرض چند روز با علائمی مانند بزرگ شدن کبد و خونریزی مواجه شده و در نهایت تلف شدند. گزارش شده است که دوزهای بالای آفلاتوکسین (0.5-1 میلی گرم بر کیلوگرم آفلاتوکسین) در غذای حیوانات خانگی باعث ایجاد علائمی مانند بی اشتهایی، بی حالی، زردی، انعقاد داخل عروقی و مرگ در عرض 2-3 هفته می شود. قرار گرفتن در دوز کم طی 6-8 هفته باعث آسیب کبدی نیز می شود.
اوکراتوکسین ها
سگ ها حساسیت بالایی نسبت به اکراتوکسین (OTA) Aنشان می دهند. دوز حدود 7.8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از سم اکراتوکسین برای سگ های جوان کشنده است. به طور کلی، قرار گرفتن سایر حیوانات مشابه در دوز روزانه 0.2 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از اکراتوکسین اثرات مشابهی را ایجاد می کند. علائم مسمومیت OTA شامل بی اشتهایی، کاهش وزن، استفراغ، اسهال خونی، افزایش دمای بدن، التهاب لوزه، کم آبی بدن و بی حالی است.
آلکالوئیدهای ارگوت
آلکالوئیدهای ارگوت می توانند انواع گونه های مختلف علفی و دانه های غلات را آلوده کنند و یکی از قدیمی ترین مایکوتوکسین های شناخته شده است. از جمله بیماری مشهوری که توسط این قارچ در قرون وسطی ایجاد شده است، تحت عنوان آتش مقدس یا آتش سوزی آنتونی شناخته می شود که ناشی از سموم آلکالوئیدهای ارگوت ترشح شده از قارچ کلاویسپس پورپورا در چاودار بود. از جمله عوارض ایجاد شده توسط این سم می توان به قانقاریا، ایجاد ضایعات پوستی، تشنج از طریق تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی و همچنین عوارض گوارشی، مانند تهوع و استفراغ اشاره کرد.
تریکوتسن ها
گربه ها و سگ ها به تریکوتسن ها حساس هستند. مطالعات به بررسی اثرات دئوکسی نیوالنول (DON) در غلظت های حداکثر 4.5 میلی گرم بر کیلوگرم خوراک حیوان خانگی پرداختند و امتناع از مصرف خوراک قابل مشاهده بود. غلظت DON تا 8 میلی گرم بر کیلوگرم در غذای حیوانات خانگی منجر به استفراغ شد.
تاثیر تریکوتسن دی استوکسی سیرپنول (DAS)در سگ ها مورد آزمایش قرار گرفت و حساسیت بالایی نسبت به این مایکوتوکسین مشاهده شد. علائمی مانند تغییر شکل سلول های خونی، آسیب به مغز استخوان، اختلالات گوارشی و ایمنی در گروه دریافت کننده غذای آلوده به مایکوتوکسین به میزان 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از سمDAS مشاهده شد. گزارش شده است که گربه ها به این سم مقاومت بیشتری دارند هرچند آزمایشات بالینی و دوز مورد استفاده به صورت دقیق گزارش نشد.
فیومننسین ها
فیومننسین ها منجر به مشکلاتی در ارتباط با خرگوش ها شدند. خرگوش هایی که در معرض 75/1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از فیومننسین B1در روز قرار گرفتند، بر اثر آسیب کلیوی، کبدی و همچنین لوکوانسفالومالاسی تلف شدند.
اسید فوزاریک
فوزاریک اسید (FA) در دوزهای نسبتاً بالا اثرات منفی را بر روی سگ ها نشان داد. در مطالعه ای که از خوراک آلوده به 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از این سم استفاده شد، سمیت ایمنی، فشار خون پایین، استفراغ و کاهش وزن مشاهده گردید.
زیرالنون
سگ ماده و نر هر دو به زیرالنون (ZEN) حساس هستند. در گروه هایی که با 5 میلی گرم بر کیلوگرم از وزن بدنشان از این سم به مدت 13 هفته استفاده کردند، عوارضی مانند آسیب به جسم زرد و اختلال در اسپرماتوژنز مشاهده شد. اگرچه دوز مورد استفاده در مطالعه فوق بسیار زیاد بود، اما عوارض جانبی مانند آسیب های سلولی در تخمدان ها، ادم و هایپرپلازی در رحم در دوزهای کمتر نیز مشاهده شده است (مصرف خوراک آلوده حاوی 200ppb).
بدون دیدگاه