پس از مشکلات باروری و ورم پستان، لنگش سومین مشکل عمده در دامداری است که تولیدکنندگان با آن روبرو هستند. لنگش می تواند از هر دو بیماری غیر عفونی و عفونی ناشی شود. این دو اغلب به هم مرتبط هستند؛ زیرا باکتری ها از طریق ایجاد مشکلات پوستی و شکاف در آن به بدن حیوان راه پیدا می کنند.
مقایسه گرافیکی بین یک سم یک گاو سالم (سمت چپ) و گاو دارای مشکل (راست)، که گاو دومی دارای ذخایر چربی ضعیفی است که منجر به بالشتک ضعیف‌تر یا “پد چربی” (در رنگ زرد) می شود و به طور بالقوه باعث ایجاد لنگش می گردد.
لنگش غیر عفونی: آسیب های مکانیکی به سم و اجزای مختلف آن:
- لامینیت: التهاب لامینا/کوریوم به دلیل اختلالات عروقی که مانع از انتشار طبیعی اکسیژن و مواد مغذی از جریان خون به کوریم می شود و در نتیجه بافت پنجه دچار مشکل می شود. همچنین، لامینیت منجر به ضعیف شدن پنجه می شود و باعث ایجاد کشش مکانیکی شده که به استخوان پنجه امکان چرخش و فرو رفتن در سم را می دهد.
- زخم کف پا: ضایعات بسیار دردناک اغلب با کبودی همراه است و معمولاً زمانی رخ می دهد که بافت های نرم داخل سم آسیب دیده و شاخ نرم تر از حد طبیعی شود. اگر کوریم از طریق زخم در معرض قرار گیرد، نفوذ پاتوژن ها می تواند منجر به عفونت های عمده شود.
- بیماری خط سفید: ناشی از جدا شدن کف و دیواره بیرونی سم است که منافذی ایجاد می کند که امکان نفوذ مواد خارجی و عفونت های بالقوه را فراهم می کند.
لنگش عفونی: مربوط به ارگانیسم های عفونی، اغلب باکتری ها.
- درماتیت دیجیتال/بین انگشتی: یک بیماری باکتریایی که عمدتاً پوست پاشنه پا را درگیر می کند. این عفونت باعث التهاب و آسیب پوستی می شود که منجر به درد و ناراحتی می گردد.
- پوسیدگی پا: یک بیماری بسیار عفونی که با ورود باکتری (به عنوان مثال Fusobacterium necrophorum) از طریق ضایعات پوستی بین انگشتی مشخص می شود. سپس این عفونت به بافت‌ها، مفاصل و تاندون‌های مختلف پا سرایت می‌کند و در نتیجه درد شدیدی ایجاد می‌کند.
چگونه لنگش را در مزرعه تشخیص دهیم؟
روش‌های موجود برای امتیاز دادن به تحرک در گاوهای شیری برای شناسایی لحظه‌ای علائم اولیه لنگش وجود دارد که بسیار توصیه می‌شوند. با دامپزشک خود برای مناسب ترین روش امتیاز دهی مشورت کنید.
شاخص های عمومی لنگش عبارتند از:
- قوس پشت
- تاب خوردن پاها به سمت بیرون
- قدم های کوتاه
- تکان دادن سر
- سفتی مفاصل پا
مایکوتوکسین های مرتبط با لنگش
الف) آلکالوئیدهای ارگوت ترکیبات سمی فعال عروقی هستند که می توانند باعث انقباض شدید عروق در شریان های کوچک شوند. بیشترین آسیب‌دیدگی در بدن اندام‌ها، گوش‌ها و دم است. این می تواند باعث لنگش در نشخوارکنندگان شود و در موارد شدید تورم در مفاصل هاک می تواند منجر به از دست دادن سم یا قانقاریا شود. این پدیده معمولاً “پای فسکیو” نامیده می شود.
ب) آفلاتوکسین ها (Afla) با مشکلات لنگش مرتبط هستند، اگرچه مکانیسم اثر به وضوح مشخص نشده است.
ج) سم HT-2 و T-2 دارای اثرات انقباض عروقی در پستانداران هستند، بنابراین می تواند عاملی برای تورم یا قانقاریا باشند.
د) به طور کلی مایکوتوکسین ها با داشتن اثرات آنتی بیوتیکی قابل توجه، مسئول مرگ باکتری در شکمبه و انتشار احتمالی اندوتوکسین ها هستند.
در این تصویر خطوط قرمز سم و التهاب ظاهراً در اثر قرار گرفتن در معرض کنسانتره آلوده به DON (ppb 851)، NIV (105 ppb)، FUM (300 ppb) و آلکالوئیدهای ارگوت (ppb 250)، ایجاد شده است.
در این تصویر علائم اختلال در گردش خون در گوش، پاها و بینی و همچنین لنگش و درد سم ناشی از قرار گرفتن در معرض کنسانتره آلوده به DON (ppb410)، NIV (155ppb)، FUM (300ppb) و آلکالوئیدهای ارگوت (324 ppb) که مورد آخر سم اصلی مسئول این علائم است.
بدون دیدگاه